เป็นที่เข้าใจได้ว่าผู้ค้าต่างชาติมีเงินทุนในการลงทุนมากกว่าผู้ค้าในท้องถิ่นแม้ว่าจะมีปัจจัยด้านทักษะก็ตาม เห็นได้ชัดว่า เรื่องราวไม่ได้เปลี่ยนไป เนื่องจากชาวไลบีเรียจำนวนมากยังคงแสวงหางานของรัฐบาล ดังตัวอย่างในการพุ่งทะยานของผู้ต้องการออกกฎหมายซึ่งอาจทำสถิติสูงสุดเป็นประวัติการณ์ในปี 2560 โดยถือปัจจัยปัจจุบันคงที่ในประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ของไลบีเรีย มีข้าวเป็นอาหารหลัก แต่การจินตนาการว่า 90% ของผลิตภัณฑ์ที่บริโภคในไลบีเรียนำเข้ารวมถึงข้าวทำให้เกิดคำถามมากกว่าคำตอบ
อย่างไรก็ตาม
อาจเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจสำหรับหลาย ๆ คนมากกว่าที่ไลบีเรียผลิตข้าวสายพันธุ์ที่ดีที่สุดสายพันธุ์หนึ่ง จนกระทั่งสิ่งที่ผู้เขียนอธิบายว่าเป็น “การแทรกแซงทางการเกษตรของตะวันตกที่ไม่มีใครเทียบได้” ได้เปลี่ยนรูปแบบการผลิตในหนังสือ Noam Chomsky ชื่อ “Year -501 The Conquest Continues” เขาอธิบายนักมานุษยวิทยา Gordon
การค้นพบของ Thomasson เกี่ยวกับวิธีการที่ข้าวหลายร้อยสายพันธุ์จับคู่ได้อย่างแม่นยำกับสภาพแวดล้อมระดับจุลภาคในระบบนิเวศเฉพาะที่พัฒนาโดย Kpelle ถูกยกเลิกเนื่องจากนักปฐพีวิทยาของสหรัฐฯ แนะนำเทคนิคการปฏิวัติเขียวที่ใช้ทุนสูงโดยใช้ปัจจัยการผลิตจากปิโตรเคมี ซึ่งนอกจากจะมีค่าใช้จ่ายสูงเกินไปสำหรับประเทศยากจน ; นำผลผลิตที่ลดลงและการสูญเสียความรู้ดั้งเดิม
นอกจากนี้ยังส่งผลกระทบต่อเมล็ดพันธุ์หลากหลายชนิดที่ได้รับการเพาะพันธุ์ คัดเลือก กระจายพันธุ์ และบำรุงรักษาตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา เขาอธิบายว่าสิ่งนี้เป็นการดูถูกโดยไม่มีเหตุผลสำหรับความสำเร็จทางปัญญาโดยกำเนิด (Chomsky; N., 1993)
เขาประเมินเพิ่มเติมว่า
ผลที่ตามมาคือผลผลิตทางการเกษตรจะลดลงถึง 50 ในปัจจุบัน หากแหล่งพันธุกรรมอันอุดมสมบูรณ์ของพันธุ์ข้าวสูญหายไปและถูกแทนที่ด้วยปัจจัยการผลิตจากต่างประเทศ ซึ่งสอดคล้องกับการนำเข้าข้าวที่สูงมากกว่าข้าวที่ผลิตในท้องถิ่นในไลบีเรียในปัจจุบัน
หากต้องการติดตามวิธีการกำหนดนโยบายเพื่อเปลี่ยนแปลงเรื่องราวและต่อมาถูกล้มล้างด้วยการเมือง การจลาจลข้าวที่น่าอับอายในปี 1979 สามารถกลับมาเยี่ยมชมได้อีกครั้ง
ประธานาธิบดี Tolbert ตระหนักดีว่าเมื่อชาวนาในท้องถิ่นมีอำนาจในการผลิตข้าวเท่านั้น ไลบีเรียจะยังคงป้อนปัจจัยการผลิตจากต่างประเทศต่อไป ดังนั้นเขาจึงสร้างแผนการเพื่อให้อำนาจแก่เกษตรกรในท้องถิ่นโดยสร้างจาก “นโยบายแห่งชาติเวลาชุมนุม” ที่มีชื่อเสียง และเพิ่มอัตราภาษีนำเข้าจากต่างประเทศที่ทำให้ราคาข้าวสูงขึ้นจาก 22 เหรียญสหรัฐเป็น 26 เหรียญสหรัฐสำหรับข้าวถุง 50 กิโลกรัม
